میرسد روزی که فریـــــــاد وفا را ســــــــر کنی

                              میرسد روزی که احســـــــــــاس مرا باور کنی 

                               خاطــــــــــــــرات رفته ام را مو به مو از بر کنی 

                             میرســـــــــــــد روزی که تنها ماند از من یادگار 

                          نامه های کهنه ای را که به اشکــــــت تر کنی 

                         میرسد روزی که در صحرای خشک بی کســی 

                           بوته های وحشــــــــــــــی گل را زغم پرپر کنی 

                          میرســــد روزی که صبرت سر شود در پای من 

                          آن زمان احســــــــــــــــــاس امروز مرا باور کنی